.......nie da się zatytułować tego wpisu......

Wyobraźnia jest piękna. Nie potrafiłbym bez niej żyć. Kiedyś usłyszałem zdanie, że dlatego, że nie wierzę w boga to jestem pusty wewnętrznie, że nie ma po co żyć i starać się, że nie ma we mnie czegoś więcej, że życie musi być puste bez jakiejś większej siły.

Hmmm.... może to dziwne, ale ja sam czuję, że Bóg nie jest mi potrzebny aby czuć, że jest jakaś mistyka w świecie. Mam poczucie, że jest coś więcej...że jest coś ukrytego przed oczami tych którzy nie chcą patrzeć. Nie uważam, że jest życie poza grobowe, nie uważam, że jest coś co mną steruje. Uważam, że jest coś takiego w każdym z nas, że gdyby to uwolnić.... można byłoby wtedy zobaczyć jak z każdego niczym kaskada wylewa się wyobraźnia. Jest to dla mnie coś transcendentnego, coś wielkiego, coś zbyt kolorowego aby nazwać to kolorowym. Ciężkie jest to dla mnie do opisania, ja to po prostu czuje. Podejrzewam jak czują się zagorzali maniacy religijni, gdy mówią, że bóg jest największą siłą i nie da się jej wytłumaczyć, szczególnie jak czują jego obecność. Pomimo, że ja nie czuję obecności Boga, to wiem co to jest czuć coś czego nie da się wytłumaczyć. To po prostu jest.... to się czuje. Ja mam wyjątkowe fale czegoś takiego jak słucham pięknej muzyki. Moim idealnym stanem jest leżeć w łóżku, w nocy, gdy wszyscy już śpią, założyć słuchawki na głowę zamknąć oczy i słuchać poruszającego kawałka. Nie chodzi mi o kawałek Red Hot Chili Peppers, który ma poruszać ciało. Chodzi mi np o taki typ muzyki jak podałem Ci w poprzednim wpisie: "Wake up Sister" - Parov Stelar. Wsłuchiwanie się w brzmienie każdego instrumentu, tembru głosu... wyobrażanie sobie jak to jest śpiewane, jak to jest grane, przeniesienie się do muzyki....

Spróbujcie sobie którejś nocy tak zrobić. Zakochacie się w tym, ale trzeba całkowicie słuchać muzyki, nie myśleć o problemach, albo to obiedzie następnego dnia. Te 3 minuty są zarezerwowane tylko dla muzyki...

(believe it or not, but I'm not drunk or high.... just an imaginarium)